Na het project Blauw ontmoet Rood werkte ik verder rond het idee ontmoeting. Ik wou ook al enige tijd een regenboog laten ontstaan binnen in een grote zaal waarin ik het zou laten regenen. Vanuit dit idee ontstond Licht ontmoet Water (aka IRIS-watermonument) . Dit was een monumentale installatie in open lucht die bestond uit een wateroppervlak, regengordijnen, twee meter hoge prisma’s en een kubus. Licht van projectoren werd door de prisma’s gebroken in de regenboogkleuren die via een spleet in de kubus op de bezoeker zichtbaar werden. Voor de bezoeker was het een soort ritueel, via de brug kon je over het water lopen doorheen het regengordijn en dan in de kubus door het lichtgordijn van spectrumkleuren. Je werd aangeraakt, zowel door het water als door het licht.